Tadeusz Raszyk, urodzony 7 października 1948 roku w Goleszowie, był znaczącą postacią w polskim kościele luterańskim. Jego życie aktywnie związane było z duchowością oraz działaniami na rzecz lokalnej społeczności. Niestety, zmarł 23 marca 2012 roku w Poznaniu, co pozostawiło pustkę wśród wiernych oraz w całym środowisku luterańskim.
W trakcie swojej kariery, Raszyk pełnił funkcję proboszcza Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Poznaniu, gdzie miał ogromny wpływ na rozwój duchowy i społeczny parafii. Jako były senior diecezji pomorsko-wielkopolskiej, zyskał uznanie nie tylko wśród swoich parafian, ale także w całej diecezji.
Jego zaangażowanie w życie kościoła i społeczności lokalnej przyczyniło się do umocnienia pozycji luteraństwa w Polsce, a jego działania na rzecz dialogu międzywyznaniowego są nadal pamiętane i doceniane.
Życiorys
Po ukończeniu swojej edukacji w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, 26 grudnia 1971 roku, Tadeusz Raszyk został ordynowany na duchownego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w rodzinnym Goleszowie. Jego kariera rozpoczęła się od pracy jako wikariusz w parafii w Katowicach, gdzie zrealizował pierwsze poważne zadania duszpasterskie. Następnie objął urząd administratora w parafii w Świdnicy.
Z dniem 1 czerwca 1980 roku, ks. Raszyk został administratorem parafii w Poznaniu, a 2 sierpnia 1981 roku wybrano go na proboszcza. Wkrótce potem, 2 czerwca 1983 roku, objął stanowisko konseniorem diecezji pomorsko-wielkopolskiej, a 18 października 1986 roku został seniorem diecezji. Sprawował ten urząd aż do zmiany prawa kościelnego w 1992 roku. Jako członek Synodu i radca Konsystorza, miał wpływ na wiele decyzji dotyczących kościoła.
W związku z pełnieniem swoich obowiązków, Tadeusz Raszyk zarządzał także parafiami w Kaliszu, Kępnie, Słupsku oraz Włocławku. Jego wikariuszami w parafii poznańskiej byli znani księża, którzy obecnie pełnią samodzielne funkcje, w tym Marek Loskot (Bydgoszcz), Tomasz Wola (Piła), Sławomir Janusz Sikora (Szczecin) oraz Waldemar Gabryś (Leszno).
W obliczu trudności związanych z lokalizacją zboru, ks. Raszyk wspólnie z radą parafialną podejmował długotrwałe starania o odzyskanie jednego z kościołów poewangelickich w Poznaniu, a także o budowę nowego obiektu sakralnego. Niestety, te wysiłki były ignorowane przez władze w okresie PRL. Zmiany ustrojowe, które nastąpiły w Polsce, umożliwiły jednak budowę kościoła Łaski Bożej oraz centrum parafialnego przy ul. Obozowej, co zakończyło się konsekracją świątyni 19 września 2004 roku.
Kiedy mówimy o osiągnięciach ks. Tadeusza Raszyka, warto podkreślić, że dzięki jego staraniom oraz radzie parafialnej, doszło do wydzielenia z parafii poznańskiej samodzielnych zborów ewangelicko-augsburskich w Pile (1999) i w Lesznie (2001), a także do zorganizowania filiału parafii poznańskiej w Wrześni (2003).
Ks. Raszyk nie tylko kierował pracą duszpasterską w poznańskim regionie, ale także uczestniczył w akcjach ekumenicznych oraz działał na rzecz międzynarodowej współpracy. Jego zaangażowanie zaowocowało przyznaniem w 2008 roku nagrody im. ks. Leopolda Otto przez redakcję „Zwiastuna Ewangelickiego”, za jego wizję oraz skuteczne działania dla kościoła i wspólnoty.
Warto również wspomnieć, że także brat ks. Tadeusza, ks. Jan Raszyk, jest emerytowanym proboszczem w Jastrzębiu-Zdroju.
Ostatecznie, ks. Tadeusz Raszyk zmarł 23 marca 2012 roku w Poznaniu, po długiej i ciężkiej chorobie. Jego miejsce spoczynku znajduje się na terenie centrum parafialnego przy kościele Łaski Bożej w Poznaniu.
Przypisy
- informacja o śmierci
- biogram na stronie luteranie.pl
- Wykaz zmarłych - Universum Poznań (dostęp 09.04.2012 r.)
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Jan Rymorz | Ryszard Gabryś | Jan Herma | Franciszek Palarczyk | Helena Molak | Jerzy Klus | Józef Sztwiertnia | Zbigniew Kowalczyk (duchowny)Oceń: Tadeusz Raszyk