Władysław Tajner

---

Kariera

Władysław Tajner był najmłodszym synem Franciszki i Franciszka Tajnerów, co stanowiło punkt wyjścia do jego późnej kariery sportowej. Zaraz na początku swojej drogi w świecie sportu, związał się z narciarstwem alpejskim. W 1951 roku odniósł swój pierwszy istotny sukces, zdobywając tytuł mistrza Polski juniorów w slalomie gigancie.

W 1956 roku, na skoczni K-50 w Tatrzańskiej Łomnicy, Tajner wziął udział w konkursie o Międzynarodowe Mistrzostwo Polski, gdzie występowały czołowe ekipy z Zakopanego, Śląska Cieszyńskiego oraz Czechosłowacji, zdobywając pierwsze miejsce. W tych samych igrzyskach, które miały miejsce w 1956 roku w Cortinie d’Ampezzo, PZN zorganizował eliminacje przedolimpijskie na skoczni w Andermatt. Niestety, na zeskoku nastąpił niestety upadek, który pociągnął za sobą długotrwałą rehabilitację. Mimo tych trudności, jego trenerzy zdecydowali się zgłosić go na olimpiadę, gdzie ostatecznie zajął 16. miejsce, uzyskując odległości 74 m i 76,5 m.

W sezonie 1956/1957 Tajner zdobył dziewiąte miejsce w Turnieju Czterech Skoczni, osiągając najlepszy wynik (dziesiąte miejsce) podczas zawodów w Innsbrucku. Biorąc udział w IV Międzynarodowym Turnieju Skoków na szwajcarskich skoczniach, zdobył drugą lokatę w Unterwasser. W Arosa, w czasie treningu, skoczył o trzy metry dalej niż ówczesny rekord obiektu, jednak pech sprawił, że upadł, przez co nie wziął udziału w rywalizacji. Mimo to kontynuował karierę, startując w Sankt Moritz, gdzie zajął 24. miejsce, a na zakończenie sezonu stanął na podium, zajmując trzecie miejsce w Gstaad w zawodach o Puchar Marszałka Montgomery’ego.

Podczas skoku na skoczni w Planicy jego osiągnięcie – 114 metrów – przez moment było rekordem Polski w długości skoku. W danym konkursie uplasował się na 7. pozycji. W latach 1956–1958 Tajner trzykrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski, co stanowiło duży sukces w jego karierze sportowej. Na mistrzostwach świata w Lahti w 1958 roku, mógł się jednak pochwalić 22. miejscem. W tym samym czasie, trzy razy z kolei wygrywał również w Pucharze Beskidów na skoczniach w Wiśle i Szczyrku (w latach 1958-1960).

W 1959 roku, podczas skoku na skoczni Kulm w Tauplitz, uzyskał 110 metrów, jednak jego upadek wyglądał dość groźnie. Ostatecznie w tym konkursie zajął 12. miejsce, a na szczęście kontuzja nie okazała się poważna. W końcowej części sezonu 1958/1959, Tajner dostąpił zaszczytu zajęcia szóstej lokaty w zawodach na skoczni w Klingenthal.

W 1960 roku Zdecydował się na wyjazd na igrzyska do Squaw Valley. Niestety, przyjaciel Tajnera, Zdzisław Hryniewiecki, doznał tragicznej kontuzji tuż przed zawodami, co niezmiernie wpłynęło na psychikę skoczka. W trakcie treningu na olimpijskiej skoczni miał poważny upadek, przy którym uszkodził łąkotkę w kolanie. Mimo obaw, Tajner wystartował; po pierwszej serii znajdował się na jednym z ostatnich miejsc, ale w drugiej awansował na 31. lokatę. W 1962 roku, podczas zawodów międzynarodowych w Ruhpolding zajął drugą pozycję, a swą sportową karierę ostatecznie zakończył w 1966 roku.

Po zakończeniu kariery

W 1971 roku Władysław Tajner podjął nową drogę zawodową, wyjeżdżając do Austrii, gdzie znalazł zatrudnienie w fabryce nart Atomic w Altenmarkt. W 1972 roku zdecydował się na kolejny krok, przenosząc się do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez piętnaście lat mieszkał w Carson City. Pracował w firmie Lift Engineering, która specjalizowała się w produkcji wyciągów narciarskich, a jej właścicielem był Jan Kunczyński.

Po powrocie do Polski w 1988 roku, Tajner skupił się na szkoleniu młodych narciarzy w klubie Beskid Brenna. Miał również niespotykaną sytuację, ponieważ posiadał dwa obywatelstwa – polskie oraz amerykańskie. Jego życie osobiste było równie ciekawe; był żonaty z Polką, a następnie z Czeszką, z którą zamieszkał w Nydku. Po tym małżeństwie zawarł drugi związek małżeński z Polką i Amerykanką baskijskiego pochodzenia. Z tego ostatniego małżeństwa urodziły się dwie córki, które na stałe osiedliły się w Stanach Zjednoczonych.

W Stanach Zjednoczonych przeszedł operację, podczas której wszczepiono mu protezy stawu biodrowego. Do końca swojego życia mieszkał w Ustroniu.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

W. Tajner miał zaszczyt reprezentować Polskę na Igrzyskach Olimpijskich, osiągając wybitne wyniki, które zasługują na uwagę. Jego starty w tej prestiżowej imprezie ukazują zarówno jego umiejętności, jak i determinację.

1956 Cortina d’Ampezzo		16. miejsce
1960 Squaw Valley		31. miejsce

Starty W. Tajnera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Poniższa tabela przedstawia szczegółowe dane dotyczące jego występów olimpijskich, umożliwiając lepsze zrozumienie osiągnięć sportowych.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
16	5 lutego	1956	Cortina d’Ampezzo	Italia K90	K-90	indywidualny	74,0 m	76,5 m	201,0 pkt	26,0 pkt	Antti Hyvärinen
31	28 lutego	1960	Squaw Valley	Papoose Peak Jumps	K-90	indywidualny	78,5 m	79,5 m	188,2 pkt	39,0 pkt	Helmut Recknagel

Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym

W kontekście mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym, W. Tajner również wniósł znaczący wkład, szczególnie w konkurencjach indywidualnych. Jego starania w tej dziedzinie pokazują, jak bardzo ambitny był jako sportowiec.

Lahti 1958

–

Miejsce 22

Turniej Czterech Skoczni

W. Tajner brał udział w słynnym Turnieju Czterech Skoczni, który jest jednym z najbardziej wymagających wyzwań w skokach narciarskich. Wyniki z tych zawodów są świadectwem jego ciężkiej pracy oraz zdolności do rywalizacji na najwyższym poziomie.

4. Turniej Czterech Skoczni
_	_	_	_	klas.
		26		?
5. Turniej Czterech Skoczni
_	_	_	_	klas.
15	15	10	20	9
6. Turniej Czterech Skoczni
_	_	_	_	klas.
41	44	16	17	30
10. Turniej Czterech Skoczni
_	_	_	_	klas.
26	43	16	35	26
11. Turniej Czterech Skoczni
_	_	_	_	klas.
27	42	22	48	30

Sukcesy krajowe

W kraju, W. Tajner zdobył liczne tytuły i medale. Był mistrzem Polski w skokach narciarskich w latach pięćdziesiątych, co potwierdza jego dominację w tym sporcie. Jego osiągnięcia krajowe to:

• mistrz Polski w skokach: 1956, 1957, 1958,
• brązowy medalista MP w skokach: 1959, 1960.

---

Oceń: Władysław Tajner

---